SCADA

Początki: lata 60.

W latach 60. XX wieku rozpoczęto prace nad pierwszymi systemami automatyki przemysłowej, których zadaniem było monitorowanie i kontrolowanie procesów produkcyjnych. W tamtym czasie wykorzystywano technologie analogowe, a systemy były w pełni zależne od lokalnych operatorów i kablowej transmisji danych.

Główne cechy wczesnych systemów:
  
• Brak standaryzacji w protokołach komunikacyjnych.
• Ograniczona liczba danych możliwa do przesłania przez przewody.
• Niezdolność do zdalnego monitorowania procesów na większą skalę.

Cyfrowa rewolucja: lata 70.

Rozwój mikroprocesorów i elektroniki cyfrowej w latach 70. zrewolucjonizował podejście do systemów sterowania. SCADA zaczęła integrować sterowniki PLC (Programmable Logic Controllers), które stały się rdzeniem komunikacyjnym systemów automatyki. Pojawiły się pierwsze jednostki RTU (Remote Terminal Units), umożliwiające przesyłanie danych z odległych lokalizacji do centrali.

Nowe funkcjonalności:
  
• Cyfrowe zbieranie danych w czasie rzeczywistym.
• Zwiększenie wydajności dzięki automatycznemu reagowaniu na zmiany parametrów procesów.
• Lokalna automatyka, w której system SCADA mógł podejmować podstawowe decyzje.

Rozwój sieci przemysłowych: lata 80.

Lata 80 przyniosły rozwój dedykowanych sieci przemysłowych, takich jak Modbus, Profibus i inne protokoły komunikacyjne. Dzięki temu możliwe stało się bardziej efektywne przesyłanie danych między urządzeniami. Pojawiły się interfejsy człowiek-maszyna (HMI), które pozwalały operatorom wizualizować dane w przystępnej formie, na przykład w postaci wykresów i diagramów procesów.

Przełomowe zmiany:
  
• Decentralizacja systemów dzięki rozwojowi lokalnych węzłów sterujących.
• Zwiększenie integracji systemów sterowania i nadzoru.
• Możliwość skalowania systemów na potrzeby większych zakładów przemysłowych.

Internetowa rewolucja: lata 90.

Pojawienie się internetu wpłynęło na sposób działania systemów SCADA. Przemysł zyskał możliwość zdalnego dostępu do procesów przemysłowych z dowolnej lokalizacji. Rozwiązania oparte na protokołach TCP/IP umożliwiły łączenie lokalnych sieci zakładowych (LAN) z sieciami szerokopasmowymi.

Najważniejsze osiągnięcia:

• Wprowadzenie sieci Ethernet jako standardu w komunikacji przemysłowej.
• Możliwość zdalnego zarządzania systemami z wykorzystaniem technologii webowych.
• Lepsze zarządzanie danymi dzięki rozbudowanym systemom baz danych.

Współczesne systemy SCADA: XXI wiek.

Dzisiejsze systemy SCADA są oparte na najnowocześniejszych technologiach, takich jak przetwarzanie w chmurze, sztuczna inteligencja, uczenie maszynowe i Internet Rzeczy (IoT). SCADA stała się kluczowym narzędziem w strategiach Przemysłu 4.0, umożliwiając automatyzację na niespotykaną dotąd skalę.

Cechy współczesnych systemów:
1. Dostęp w czasie rzeczywistym do danych z dowolnego urządzenia podłączonego do sieci.
2. Zaawansowana analiza danych i prognozowanie (np. predykcja awarii).
3.Wysoki poziom bezpieczeństwa cybernetycznego, chroniący przed atakami na infrastrukturę.
• W odpowiedzi na potrzeby przemysłu SCADA ewoluowała od wczesnych analogowych systemów po zaawansowane platformy cyfrowe. Obecnie umożliwia zdalne i efektywne zarządzanie złożonymi procesami przemysłowymi, zwiększając ich wydajność, niezawodność i bezpieczeństwo.